Op 16 september mocht ik als journalist (het VJV opent deuren!) deelnemen aan de “sterrenhemelvaart” die vertrok in de haven van Antwerpen. Het is een initiatief van URANIA, de volkssterrenwacht van Hove (Antwerpen). Ik citeer uit hun folder: “Wat ooit begon als een kleine vriendenclub groeide uit tot een professioneel educatief belevingscentrum voor sterrenkunde en ruimtevaart met duizenden bezoekers per jaar”. Het centrum heeft een planetarium waar men o.a. fulldome films kan bekijken, je kan er dag en nacht (jawel!) bij helder weer kijken naar de pracht van het heelal, je kan er zelfs meteorieten aanraken want er is een unieke collectie. Het centrum in de Jozef Mattheessensstraat 60 in Hove nodigt uit tot een bezoek waar ook de (klein)kinderen op een plezierige manier met wetenschap in contact komen.
De vaart was niet onder een gelukkige gesternte geboren, kort gezegd: we hebben geen ster gezien! Onze Flandriaboot bracht ons nochtans twee uur ver naar een natuurgebied in Nederland waar méér duister heerste dan stadslicht. We hadden behalve sterren ook nog Saturnus en Jupiter kunnen zien en zelfs de komeet Nishimura, die door een verrekijker haar staart getoond zou hebben. En voor wie het “sateliettreintje” van Elon Musk niet kent (ik, dus) dat zouden we ook gezien hebben! Starlink is een heel groot satellietsysteem dat zelfs de meest afgelegen gebieden op aarde gaat voorzien van een snelle internetverbinding. SpaceX, het bedrijf van Elon Musk, ontwikkelde het in 2015 en voegt regelmatig nieuwe series in een baan om de aarde toe.
Werner Hamelinck vertelde ons dit alles en nog meer in een zeer interessante lezing. Dit heb ik onthouden: de ruimte is letterlijk onvoorstelbaar groot en herbergt mysteries zonder eind. Af en toe is er een genie zoals Einstein die met zijn relativiteitstheorie en kwantummechanica voor goede verstaanders geheimen ontrafelt (aldus Hamelinck), maar die voor oningewijden meer raadsels oproept dan uitlegt (aldus ikzelf). We zoeken nog altijd een planeet waarop we zouden kunnen leven en – neen – dat is niet de maan of Mars, want dat zijn slechts “oefeningen”. Zijn er nog andere planeten waarop leven zou kunnen zijn? Heel zeker, maar zo lang we geen snellere technieken hebben om ons te verplaatsen, stijl “beam me up, Scotty!”, zullen we die planeten niet vinden. Levend ingevroren lange afstanden afleggen is een optie waaraan gewerkt wordt, maar die is tot hiertoe niet aantrekkelijk, aldus Hamelinck.
De 4 uur durende tocht miste de hoofdzaak wegens de bewolking, maar dat werd goed vervangen door aangename gesprekken met medeopvarenden, met een hap en een drank, met de science -fictionachtige zichten op de verlichte haven en natuurlijk met die interessante lezing.
Bedankt, Urania!
