Fuck de media, red de pers

Dag Allemaal

De auteur schrijft over een onderwerp waarin hij zeer goed thuis is. Hij werkte bij Het Laatste Nieuws, lanceerde drie glossy bladen: Joepie, Dag Allemaal, Goed Gevoel) en was een tijdlang hoofdredacteur van Het Nieuwsblad. Dus als Rik Van Cauwelaert in zijn voorwoord getuigt: “zijn beschrijving van wat zich dezer dagen in de perswereld afspeelt, is correct en zal door insiders worden onderschreven”, dan klinken de verklaringen van Guido Van Liefferinge nog onheilspellender. Ik haal er  één uit: “Murdoch bepaalt in het Verenigd Koninkrijk sedert de jaren ´80 wie premier wordt…”(p.47) Het is de media niet meer te doen om objectief nieuws te brengen, het zijn ondernemingen geworden die winst willen maken. “De argeloosheid waarmee de meeste mensen zich op het internet begeven is verbazingwekkend… alsof ze niets te verbergen hebben…. het doel van innovaties is altijd hetzelfde… tot u compleet uitgekleed bent… mentaal kwetsbaar. Uw data zijn de mainstreammedia veel geld waard omdat ze nog meer geld kunnen opbrengen.” Door de concentratie van mediabedrijven ligt de macht in handen van enkelen en het belang van informatie, integriteit en kwaliteit is ondergeschikt aan de winsten. Sociale  media zouden we beter asociale media noemen, want zij hebben nog nauwelijks iets met informatie te maken en zijn vooral geldmachines geworden.

De boekskes

Al is Van Liefferinge zelf de oprichter van Dag Allemaal, hij vindt het fout dat sommige (kwaliteits)dag- en weekbladen dezelfde weg opgaan als “de boekskes”. Ze besteden te veel aandacht aan sensatie, het nieuws is eenheidsworst geworden en alles is ondergeschikt aan de inkomsten van reclame of het afkopen van politieke belangen. De kritiek van de auteur is keihard, niet alleen voor de klassieke media, maar ook voor bv. Facebook: “Haatzaaiers overspoelden het (a)sociale medium met getrukeerde berichten over vermeend geweld door de Rohingya… 24.000 mensen vermoord…” en het fake news tijdens de coronapandemie leidde de directeur van de WGO tot de volgende uitspraak: “We vechten niet alleen tegen een pandemie, maar ook tegen een infodemie”

Stop de mediacratie

In dit laatste hoofdstuk bekijkt hij vooral de situatie in Vlaanderen. Al is het nog niet zo erg als in de USA, het zou een kwestie van tijd kunnen zijn als we niet wakker worden en oog hebben voor de wantoestanden. “Vrijheid van meningsuiting is enkel gegarandeerd als de feiten niet ter discussie staan” (H. Arendt). Algoritmes die bepalen wat nieuws is, fastfoodjournalistiek, juice channels, deep fakes, verborgen gehouden schandalen, framing, branded content, native advertising… “Echte onderzoeksjournalistiek is te moeilijk en te duur”, bovendien moet de journalist slaafs volgen wat de baas hem of haar voorhoudt zodat onafhankelijk onderzoek bijna onmogelijk  is en zelfs gevaarlijk. Assange kan ervan meespreken!

In het nawoord benadrukt hij dat hij van geen enkele partij lid is, maar zichzelf beschouwt als een humanist voor wie de mens centraal staat.

Er is geen bibliografie, al vermeldt de auteur regelmatig teksten en schrijvers. Er is ook geen index.

auteur: Guido van Liefferinge

voorwoord van Rik Van Cauwelaert

non-fiction

uitgeverij: epo

isbn: 978 94 6267 369 4

Over de auteur

Verwant

Geef commentaar