Geen algemene vergadering deze keer, geen presentatie, onze eindejaarsuitstap stond in het teken van de dialoog… Geïnspireerd door het Worldcafé-concept organiseerden we een heus VJV-café op een daarvoor heel toepasselijke locatie, huisbrouwerij ’t Pakhuis op de Vlaamse Kaai in Antwerpen. Zou het toevallig zijn dat ‘dialoog’ en ‘toog’ zo goed op elkaar rijmen?
Uitbater Kristof had goed naar onze plannen geluisterd, en de bovenverdieping van ‘t Pakhuis, die al voorzien is van een grote uitnodigende toog, ingericht met vijf “werk”tafels waartussen hij wat gezellige statafeltjes had gezet. Op elke werktafel lag een vraag te wachten, die de deelnemers aan het denken moest zetten. Toen de partners vertrokken waren om de buurt van ’t Zuid te verkennen, gingen de leden aan de slag. Aan elke werkplek bespraken ze met een zestal de vraag die letterlijk en figuurlijk op tafel lag.
Na gemiddeld 10 minuten wisselden ze van tafel en gezelschap, zodat iedereen na een uurtje met zowat iedereen aan tafel had gezeten en zijn mening had kunnen geven over telkens een ander onderwerp in een steeds veranderende groep. Elke tafel had een vaste ‘samenvatter’ die niet verhuisde. Hij of zij vertelde aan elke nieuwe groep wat de vorige besproken had, en presenteerde achteraf, tijdens de gezamenlijke bespreking, meestal ook de resultaten.
Veel stof om concreet aan de slag te gaan
Het was een plezier om iedereen gedurende een uur zo intensief met elkaar in debat te zien gaan. Een van de vragen betrof de VJV-folder, er zijn heel wat frisse ideeën geopperd om de folder aantrekkelijker en informatiever te maken. Ook op de vragen hoe we nieuwe leden konden aantrekken, en dan vooral jongere, en hoe we onze communicatie konden verbeteren, kwamen heel wat interessante suggesties naar boven. Er werd ook over fundamentelere zaken nagedacht zoals over wat goede journalistiek is en wie zichzelf een volwaardige journalist mag noemen, of welke verwachtingen de leden tegenover de vereniging hebben. Heel wat voer voor het bestuur om mee aan de slag te gaan in 2018! We houden jullie via de website en DNT op de hoogte van de concrete acties die we ondernemen op basis van jullie ideeën. Bedankt voor jullie creatieve bijdragen en voor jullie inspiratie!
Een bangelijke rondleiding…
Na de inspanning de ontspanning, we lieten ons, terug vergezeld van onze partners, door Kristof mee op toer nemen doorheen de brouwerij en een typische brouwdag. Ik heb vooral onthouden dat je om 1000 liter bier te brouwen hondsvroeg moet opstaan, waanzinnig veel moet kuisen en heel dikwijls heel lang moet wachten. Het is wel leuk om weten dat je al die verschillende brouwstadia, van het toevoegen van de eerste waterdruppel tot het lageren in een grote citerne om te gisten en te rijpen, ook live kan komen bekijken op een brouwdag, en zo zijn er in principe veertig op een jaar.
Het enthousiasme van Kristof werkte aanstekelijk, nog versterkt door de lekkere biertjes die we ondertussen mochten proeven. De namen van de bieren stonden duidelijk voor wat ze waren: Antwerps Blond, Antwerps Bruin. Dat was zelfs voor Den Bangelijke het geval, na het nuttigen van dit derde bier waren we blij dat we konden gaan zitten en iets anders tot ons nemen dan drank. Met zicht op veelbelovende hoeveelheden pruttelend rijpend gerstenat genoten we van parelhoen of zeebaars, al dan niet Bangelijk overgoten.
Fotomuseum
Maar we mochten niet treuzelen, want we hadden nog wat cultuur voor de boeg. Aan de overkant van de kaai werden we verwacht in het Fotomuseum voor een rondleiding op de expo Ebifananyi, historische fotocollecties uit Oeganda op basis waarvan kunstenaars foto’s, tekeningen en schilderijen van Oegandezen gemaakt hebben, en doorheen de indrukwekkende tentoonstelling Mirror van de Chinese beeldend kunstenaar en activist Ai Weiwei. Tussen indrukwekkende muren vol kritische foto’s namen we afscheid van elkaar en konden terugkijken op een welgevulde en constructieve dag. Op café gaan met de VJV is altijd voor herhaling vatbaar!