De gebroeders Hans en Joost Bourlon deden het weer: gisteren openden ze hun knappe tentoonstelling Het Kunstuur. Het is geen verhuis van Mechelen naar Hasselt: het Kunstuur voltooit zijn derde editie nabij de Sint-Romboutstoren in Mechelen op 30 april.
Ook in Hasselt konden ze beslag leggen op een knappe locatie: in het centrum van de oude stad en in het historische gemeentehuis op het Groenplein zijn enkele zalen omgevormd tot tentoonstellingsruimte, inclusief de trouwzaal.
Eén uur kunstbeleving
Voor wie het procedé niet kent, leg ik het even uit. Er worden een dertigtal topwerken van Belgische kunstenaars uit de periode 1850 tot 1950 getoond. Je krijgt audiobegeleiding en koptelefoon (breng liefst je eigen oortjes mee). Je mag een vouwstoeltje nemen. Stipt op het afgesproken uur, gaat de deur open en betreed je met je kleine groep van 6 personen de eerste vaag verlichte ruimte. Je bent omringd door een tiental schilderijen. Er verschijnt een lichtbeeld van een – al dan niet – bekende Vlaming die zijn of haar verband met het eerste schilderij toelicht. Dit schilderij wordt plots goed verlicht. Nadat ze allemaal besproken zijn, krijg je nog even de tijd om het geheel te bekijken. Dan word je verzocht de volgende ruimte te betreden.
Stijn Meuris
De Limburgse muzikant mag de inleiding doen en het eerste doek bespreken. Het is een zicht op Genck van 1905, dat totaal anders is dan het Genk van vandaag. Zuhal Demir is de tweede BV. Het schilderij heet “Moederschap” en we zien een arme vrouw met een kind op de arm en een ander aan haar rokken. Demir bespreekt enkel haar associatie met de achtergrond van rokende fabrieksschouwen in een tamelijk hallucinant landschap, omdat haar vader de kost verdiende als mijnwerker. Marc Van Ranst mag commentaar geven bij een doek van Albert Servaes, want het sluit aan bij zijn expertise: virologie. Aan Tom Boonen werd gevraagd om uit te leggen dat in het landschap van V. De Saedeleer de uitloper van de Taaienberg te zien is, een helling die in de Ronde van Vlaanderen bijna beslissend is.
Je zal ook al ondervonden hebben dat je van een tentoonstelling véél meer ziet en geniet als je een goede gids bij hebt en dat is ook nu het geval. Als je Lieve Blancquaert hoort vertellen over “Het ingedommelde model” (1924), dan voel je de aangename warmte van het zuiden van Frankrijk bijna op je huid.
Dirk Brossé verzorgt de aangepaste muziek.
Aparte beleving
Al heb je de drie versies in Mechelen gezien, dan nog is het de verplaatsing waard. Er zijn nieuwe doeken, maar ook het weerzien met de vroeger getoonde kunst is een plezier.
Het is een uur genieten en daarna is er nog de stad Hasselt die absoluut een bezoek waard is met musea en tal van restaurants en cafés. Zag je de Japanse tuin al?!
van 3 april 2022 tot 8 januari 2023
tickets en info: www.hetkunstuur.com, bestel de tickets online, dan ben je zeker van een plaats
brochure: eerste tentoonstelling Het Kunstuur Hasselt (10 €, vierkleurendruk, 68 pagina’s): foto’s van alle schilderijen, alle verhalen zoals ze verteld worden, de portretten van de tentoongestelde kunstenaars en foto’s van de ‘making of’
