Het eerste wat opvalt als je dit boek vastpakt is de fraaie uitgave op een groot formaat. Het tweede opvallende is de titel: “wild land”, gaat dat over België?!

Foto’s

Op dit groot formaat komen de foto’s het beste tot hun recht. Soms staan ze over de volle twee pagina’s, zoals dat van (mijn geliefde) ijsvogel: op de rechtse bladzijde staat het veelkleurige vogeltje, omringd door een wazig groene achtergrond die zich uitstrekt over de linkse bladzijde. In zijn inleiding schrijft Cobbaert dat alle foto’s van zijn hand zijn en dus zal je bv. geen wolf aantreffen, want die heeft hij niet te zien gekregen. Hij is een jaar lang “op safari in eigen land” getrokken, speciaal om te ontdekken of er nog mooie natuur in België was, om die te fotograferen en erover te vertellen. Dit boek is het bewijs dat hij in zijn opzet geslaagd is. Heel deel 2 bestaat uit foto’s waarvan je soms amper kunt geloven dat ze in eigen land – ja, zelfs in zijn eigen tuin – genomen zijn.

Doemdenken of hoop?

Gaat het dan helemaal niet slecht met de wilde dieren in België? Helaas wél! Het ging heel slecht met zowat elke wilde vogel, zoogdier of zelfs insect, maar het tij is gekeerd, de mentaliteit is veranderd en de zwarte kraai bv. is niet langer een onheilsprofeet, maar een intelligent dier dat beschermd wordt en het goed doet de laatste jaren. Uit getuigenissen van bevlogen natuurkenners zoals Ignace Schops of Dirk Draulans maken we op dat het eindelijk de goede richting uitgaat, maar dat er nog veel moet gebeuren. Al gaat het nog altijd niet goed met de wilde natuur, gelukkig zijn we wakker geworden en wordt de natuur beter beschermd.

Bevers zonder papieren

Deel 1 gaat over “gisteren”. In een lekker soepele en voor iedereen toegankelijke tekst vertelt Cobbaert over de reacties op o.a. de wolf en de bever, over onze nationale parken, over de Big Five van België. Welke dieren maken een comeback?  De wolf, inderdaad, maar ook de bever, de zeehond, het puttertje,…Hij ondervraagt op een zo objectief mogelijke manier de boer en de jager, twee bevolkingsgroepen die door de publieke opinie regelmatig met pek en veren bestreken worden. Wat vinden zij ervan om wilde dieren te beschermen of te (her)introduceren?

Morgen: een wild land

Deel 3 zoekt een antwoord op de vraag: “Wat is dé uitdaging voor de toekomst als het over biodiversiteit gaat?”. Op deze vraag laat de auteur zowel Ignace Schops antwoorden (die de bioloog E.O. Wilson citeert), als politica Zuhal Demir, als Dirk Draulans, als Begijn Le Bleu. Deze laatste legt uit waarom hij liever zou hebben dat de grauwe gors terugkeert dan de wolf.

Een mooi cadeau

Dit boek is een schitterend cadeau voor een natuurliefhebber – man, vrouw of kind – die zich bewust wil worden van de mooie wilde natuur in België en open staat voor het herstel en/of het behoud ervan. De auteur en zijn gesprekspartners maken het méér dan duidelijk dat we eigenlijk geen keuze hebben: zonder diversiteit is er voor de mens geen toekomst. De media zouden moeten meewerken aan de bewustwording. Zoals Le Bleu het verwoordt: “de terugkeer van de grutto’s is veel spectaculairder dan de zoveelste saaie voetbalwedstrijd… Als we de mensen wakker willen schudden, dan moeten we de schoonheid tonen. We moeten verwondering opwekken.”

En zoals Cobbaert het verwoordt: “als we onze natuur willen redden, dan moeten we de schoonheid tonen. Daarom dit boek.”

Dankwoord aan iedereen die hem geholpen heeft. Register van diersoorten en natuurgebieden. Aanvullende lectuur en bronnen.

auteur: Paul Cobbaert

non-fictie: natuur

uitgeverij Ertsberg 2023

ISBN 978 94 64369 67 0