De dag begon zonnig met een warm onthaal in de sfeervolle Luchtfabriek in Heusden-Zolder, met verse koffie en lekkere hapjes. De medewerkers van het centrum  zorgden meteen voor een gezellige start. Terwijl de partners van onze leden met Tom Michielsen, Directeur CC Muze, op verkenning gingen door het indrukwekkende gebouw, doken de leden in de statutaire vergadering (het verslag vind je hier). Zoals je daar kan lezen bracht Sylvia Silvester daar ook het resultaat van haar telefonische enquête bij onze leden. Daarover lees je binnenkort meer!

Na dit officiële gedeelte en de terugkomst van de partners nam burgemeester Mario Borremans het woord. Met passie vertelde hij over zijn bruisende gemeente, die sinds de fusie in 1977 meer dan 35.000 inwoners telt en door haar mijnverleden een kleurrijke, multiculturele mix vormt. Hij lichtte ook een ambitieus project toe: de Schachtbox, nu nog ingepakt, wordt straks de thuisbasis van CBO en VDAB, met onder meer een XR-competentiecentrum. Hier kunnen kandidaten via VR-brillen virtuele opleidingen volgen, zoals automechaniek.

Heusden-Zolder ademt de Flanders Heritage Values – Goesting, Ambitie en Sportiviteit – en dat zie je overal. De gloednieuwe velodroom, erkend door de UCI voor olympische wedstrijden, is daar een perfect voorbeeld van. Ondertussen stal de cartoonvereniging Kever-Feco de show met een expositie over wielrennen, met humoristische werken netjes uitgestald op houten ezels.

Als kers op de taart trakteerde de burgemeester ons op een Koolputter, een lokaal streekbiertje in donkere en lichte variant. Heerlijk, maar met een verraderlijke kick! Perfect als opwarmertje voor het diner in restaurant Lavandi, waar we genoten van een eenvoudige, maar verfijnde en smaakvolle maaltijd.

Na een iets latere start dan gepland, begon de rondleiding in de Luchtfabriek zelf. Kunstenaar Herman Maes bracht zijn tentoongestelde werken tot leven met boeiende verhalen. Daarna namen drie ex-mijnwerkers ons mee op een indrukwekkende tocht door de geschiedenis van de site. Hun levendige verhalen over het zware en vaak gevaarlijke mijnwerkersleven maakten diepe indruk.

Gerda Sterk schrijft hierover:

Kameraadschap maakte het gevaarlijke werk uniek

Na een prettige en smakelijke maaltijd in restaurant Lavandi, wachtte ons een rondleiding door de site van wat de laatste steenkoolmijn was in 1992.

Tom Michielsen, directeur van CC Muze, had speciaal voor ons drie oud-mijnwerkers meegebracht. Ze liepen met ons mee in vol ornaat, dat wil zeggen:  in stofwerende kleding, met zware helmen op het hoofd, met lampen, bijlen, alarmen en al wat een mijnwerker nodig heeft als hij uren onder de grond zit.

We konden niet meer in de schachten afdalen, maar we konden even in een koepel gaan staan die honderd meters diep leek te zijn. Het deed me duizelen. Ik zag niet direct dat het optische illusie was! Belangrijk was de bestuursplaats waar een verantwoordelijke zowel de mensen naar beneden stuurde en weer ophaalde, als de steenkool. Omdat die job zoveel verantwoordelijkheid meebracht, werd elke bestuurder om de paar uren afgelost.

Wat ik nooit meer zal vergeten is de uitspraak van de drie ex-mijnwerkers: de vriendschap en de samenhorigheid was zo groot, dat ze morgen terug de mijn zouden ingaan als die weer openging! Het tweede aspect was de goede betaling, maar het was slechts het tweede aspect. De vriendschap kwam eerst, van welk land de collega’s ook kwamen. Het was zo’n gevaarlijk werk, dat ze volledig op elkaar moesten kunnen vertrouwen en dat ze thuis – aan moeder, de vrouw – niet vertelden wat er die dag gebeurd was.

Het regende pijpenstelen, zodat we niet de hele site konden bekijken, enkel de Luchtfabriek op het Marktplein, maar VJV trakteerde ons op een koffie in het gezellige café van de site: de Muze.

De Limburgers hebben de naam vriendelijk te zijn en warempel, het is waar! De ontvangst bij aankomst, in het restaurant, in het café, bij de rondleiding, tijdens de voorstelling van de burgemeester zelf: we kregen het gevoel dat we bijzondere genodigden waren.

Het was een dag vol inspiratie, verbinding en onvergetelijke momenten – en zoals altijd: de afwezigen hadden ongelijk!

Onze welgemeende dank aan het gemeentebestuur van Heusden-Zolder, in het bijzonder dhr. Burgemeester Mario Borremans en aan dhr. Tom Michielsen, directeur CC Muze, voor hun gastvrijheid. Ook aan onze leden Erik Braeken, Bob Vincke en Christian Lapinne voor de voorbereidingen van deze prachtige dag!

Herbeleef deze heuglijke dag met de foto’s van Bob Corluy, Christian Lapinne en Etneo Cosimo. Bekijk ook de foto’s van Sylvia Silvester en Joseph Bams.

Bob Corluy

Christian Lapinne

Etneo Cosimo