Expo Hyperrealism: Ceci n’est pas un corps

De hyperrealistische beeldhouwkunst wil vormen, contouren en texturen van het menselijk lichaam nabootsen om tot een perfecte illusie te komen. Dankzij de technische precisie, denk aan werken in etamine, polyvinyl, was of brons, krijgt men het gevoel een exacte replica van de werkelijkheid voor je te hebben. Immers, zelfs de kleine imperfecties in de lichamen worden geaccentueerd.

Foto: Jempi Welkenhuyzen.

Het hyperrealisme vond in de sixties van de vorige eeuw zijn ingang in de beeldhouwkunst. Het was een reactie op de esthetica van de abstracte kunst en in navolging van de pop art of het fotorealisme.

De tentoonstelling toont de veelzijdigheid van de werken in zes thema’s:. Elk thema is opgebouwd rond een vormelijk en thematisch uitgangspunt. Naast een inleiding, toont men monochrome werken, lichaamsdelen, een spel met afmetingen en misvormde werkelijkheden. Tot slot is er een luik rond grenzen die verschuiven.

Foto: Jempi Welkenhuyzen.

De geselecteerde werken vormen een beknopt overzicht van de diverse stromingen binnen het hyperrealisme. Daarbij verrast de uiteenlopende herkomst van de kunstenaars, nl. van de Verenigde Staten, Australië en het Verenigd Koninkrijk, naast Europese landen als Italë, Spanje en ons land.

Zoals elke kunstvorm houdt ook deze stroming de samenleving een spiegel voor die als tijdsspiegel reflecteert.

Nog tot en met 3 mei 2020 in La Boverie in Luik. Info: www.beculture.be of www.expo-corps.be.

Noteer nu reeds: Warhol, the American Dream Factory vanaf 2 oktober 2020 tot 28 februari 2021, ook in La Boverie.

Over de auteur

Verwant

Geef commentaar